martes, 25 de noviembre de 2014

IV Convención anual da Plataforma Europea contra a Pobreza e a Exclusión Social

De novo o noso querido compañeiro Javier foi os nosos ollos, oídos e voz en Bruxelas.



Esta vez na IV Convención anual da Plataforma Europea contra a Pobreza e a Exclusión Social




UN MILLÓN DE GRAZAS DENDE BOA VIDA!!!!

Para aqueles que queirades saber un pouco mais sobre esta convención, copiamos e pegamos o resumo feito dende a EAPN

13/11/2014 La IV Convención Anual de la Plataforma Europea contra la Pobreza y la Exclusión Social, una iniciativa emblemática de la Estrategia Europa 2020, tendrá lugar el 20 al 21 noviembre 2014 en Bruselas.
La crisis económica está dificultando el cumplimiento de los objetivos sociales de Europa. ¿Cómo debemos superar el reto? ¿Qué papel puede desempeñar la innovación social para garantizar una Europa más inclusiva y equitativa? ¿Cuáles son las lecciones aprendidas hasta el momento ¿Hacia dónde vamos desde aquí? La Convención Anual 2014 examinará estas y otras cuestiones.
Esta Convención tiene como objetivo hacer un balance anual de los progresos realizados para el cumplimiento del objetivo principal de la Estrategia Europa 2020 , que es reducir en 20 millones el número de personas en situación de pobreza y exclusión social antes de 2020.
Este año la Convención se centrará en los avances en la reforma del ámbito social a nivel de la UE y de los Estados miembros y en los resultados de la consulta pública abierta recientemente en la Estrategia Europa 2020, que incluye el objetivo de reducción de la pobreza. 
http://www.eapn.es/noticias/412/Plataforma_Europea_contra_la_Pobreza

jueves, 20 de noviembre de 2014

Sobre mi trayectoria como técnica y como persona/técnica y qué es Boa Vida para mí. Aurora Coego


Como técnica de intervención y como educadora llevo ya 10 años en esto y en este tiempo he tenido muy buenas experiencias, otras  no tan buenas y otras que me han llevado a plantearme si soy una especie de extraterreste que no acaba de encajar bien en ciertas organizaciones por mi forma de hacer las cosas. Sé que muchas veces se me habrá criticado y no me importa porque sé que en el ámbito de la relación de ayuda y de la intervención sé lo que estoy haciendo, sé que a veces las cosas no funcionan y que hay que cambiar de rumbo como en una carrera de obstáculos y adaptarse a las nuevas circunstancias y soy capaz de hacerlo, además de estar en un proceso constante de formación, reciclaje y actualización (como el software de nuestros aparatos electrónicos)

Iba a contar algunas de estas experiencias, en genérico, para ilustrar una forma de hacer las cosas diferente, pero he decidido no hacerlo en este blog. 

Son formas de hacer, son cómos, son “know hows” que no son habituales y para nada comprendidos, muchos piensan que las cosas se consiguen mejor marcando distancias, siendo severo (exclusivamente), etc. Muchas de estas personas tienen miedo de sí mismos, de su propia debilidad, de no ser capaz de poner límites y perderse si usan el afecto, y otro tipo de razones, yo no tengo ese miedo, yo estoy preparada para transitar por ahí porque he aprendido a hacerlo.

Por suerte siempre he tenido el respaldo de algunos de mis compañeros y de otros profesionales que saben cómo trabajo. Y el apoyo de las familias y de los chicos y chicas con los que me he cruzado en mi carrera. No así de determinadas organizaciones (hablo de los de arriba, los que no son capaces de ver el trabajo que hacen los de abajo).

Lo que quiero decir es que un estilo educativo y/o de intervención basado en el afecto y la cercanía es muy fácilmente criticable, muchas veces porque no se conoce su intencionalidad, su utilidad y su justificación teórica.  Necesito explicar que todas mis intervenciones son intencionales, tienen un por qué, un cómo y persiguen un objetivo. Me baso en lo que he aprendido de la Terapia Gestalt, en la PNL con DBM y en mi formación como educadora en lo relacionado con el proceso de aprendizaje.

Mi enfoque está centrado en la persona como parte de un sistema, es sistémico porque sé que el cambio en una de las partes influye y puede provocar el cambio en las demás tanto a nivel intrapersonal como interpersonal. Es humanista porque como persona y como profesional confío en las personas, en su propia capacidad para solucionar y para equivocarse y para pedir ayuda.

Desde la teoría del aprendizaje me baso en el andamiaje y la zona de desarrollo próximo de Bruner y Vigotsky y lo enfoco en un acompañamiento, al ritmo de la persona para apoyar cuando no puede caminar sola y dejando espacios poco a poco, hasta que la persona va y te dice un día “he hecho esto por mí misma” o “quiero hacer esto por mí misma”. Me baso en la aceptación de la persona tal cual es, de lo que es capaz de hacer en este momento concreto y de las potencialides que tiene en su zona de desarrollo, lo que puede llegar a hacer con acompañamiento y entrenamiento.

Acompaño en explorar  sus ques, en sus cómos, sus por qués, sus para qués, desafiamos el modelo del mundo que ya no le resulta útil, desafiamos los miedos y todo esto,  a su lado.

Aprendemos lo que son los límites (propios y ajenos), lo que es la autoestima y el amor propio, aprendemos a caernos y a dejar caer (a veces es duro dejar caer, tengo tentaciones de poner una red, pero no lo hago) para luego reconstruir (no hay nada como “escarmentar” en propia piel, así de duro). 

Por supuesto que este tipo de intervención requiere de un gran esfuerzo, de formación constante, de autoseguimiento de la autogestión, y también valor y tiempo, pero yo de eso tengo. 

Y lo tengo porque sé que funciona, porque la experiencia me lo ha demostrado y dar con Boa Vida es un ejemplo de esto.

A donde quiero llegar con esto es  a que en Boa Vida noto que tengo un sitio, que hay otras personas que tienen un estilo de trabajo muy parecido al mío, donde no me siento cuestionada por hacer las cosas con un enfoque más cercano, humanista, centrado en la persona, donde me siento bien y acompañada.


Y me gustaría hacer todo lo posible para que Boa Vida crezca y que podamos demostrar a la sociedad que somos capaces de hacerlo tan bien como cualquier otra organización, que no hacemos las cosas sin fundamentos teóricos, prácticos o sin experiencias y supervisiones terapéuticas. Todo lo contrario.

Quiero apoyar para demostrar que en una organización de personas, las personas podemos hacer muchas cosas, que el trabajo en equipo (aunque cuesta) funciona y que nosotros somos diferentes porque todos tenemos un lugar (educadora, trabajadora social, dinamizador comunitario, transportistas, seleccionadores de ropa, payas,  payos, gitanas, gitanos, sanos, enfermos, extoxicómanos, exalcohólicos, jóvenes, mayores… PERSONAS) porque trabajamos por y para un bien común de la asociación y de la sociedad a la cual le devolvemos nuestros conocimientos, nuestras experiencias, un ejemplo y un referente.

                                                                                                                                       Aurora Coego

viernes, 14 de noviembre de 2014

OBRADOIROS SOLIDARIOS A Asociación Boa Vida

OBRADOIROS SOLIDARIOS A Asociación Boa Vida,
organiza dous obradoiros solidarios nos próximos días
Dando continuidade á liña de traballo de formación e información que a asociación ten en marcha na nosa cidade ofrece neste caso un  OBRADOIRO introductorio  DE COSTURA, PERSONALIZACIÓN DE COMPLEMENTOS E ROUPA, levarase a cabo na rúa Cruz Vermella nº16 o vindeiro xoves 20 de novembro, de Horario: 16:30 a 18.30.
O obxectivo deste obradoiro é  adquirir novas capacidades e competencias no  ámbito do ámbito do tratamento do textil e aprender novas formas de reutilización e reciclaxe.


“Este programa está cofinanciado polo Fondo Social Europeo (FSE), no marco do Programa Operativo FEDER/FSE de Galicia 20072013, Eixe 2 e tema prioritario 70 71, cunha taxa de cofinanciamento do 80%”. 


O outro obradoiro será sobre NOVAS TECNOLOXÍAS E WHATSAPP, o obxectivo deste obradoiro é fomentar o uso responsable das novas tecnoloxías, desenvolver habilidades para o manexo da aplicaicón Whatsapp”,Telegram, Line e Viber, rendabilizar o servizo de internet no telefono e promover as relacións sociais entre os participantes. Serán dúas sesións de unha hora cada unha  os mércores 19 e 26 de novembro  de 11 a 12 horas. No local de usos múltiples que a asociación ten na rúa Santiña num 55.

“Este programa está cofinanciado polo Fondo Social Europeo (FSE), no marco do Programa Operativo FEDER/FSE de Galicia 20072013, Eixe 2 e tema prioritario 70 71, cunha taxa de cofinanciamento do 80%”. 



Coma sempre os obradoiros da Asociación Boa Vida, son gratuitos e están abertos a toda a cidadanía pontevedresa, no caso de que as persoas participantes teñan ingresos superiores a 450 euros, achegaran unha cota simbólica á asociación.

O numero máximo de prazas é de 10 por orde de inscrición, que se pechará o día antes do inicio dos obradoiros.

Para inscribirse pódese pasar polas instalacións da asociación na rúa cruz vermella en horario de mañá (10 a 12 h) ou chamando por telefono 886 160950 – 691 201 517 ou por mail no correo habitual ou no novo correo da oficinadereitosociaisboavida@gmail.com.

Estes dous obradoiros evidencian a necesidade de exercicio de dous dereitos fundamentais o primeiro a vivir nun medioambiente saúdable coidando do mesmo e ao vestido digno coidando da nosa saúde, coa reutilización e reciclaxe abordamos estes dous dereitos e deberes.

O segundo á información e comunicación, e a facer un uso responsable dos nosos recursos, como é sabido o dereito á información é o mais vulnerado na nosa sociedade especialmente para as persoas en situación de pobreza e exclusión.

Estas actividades estan cofinanciadas pola Dirección Xeral de Familia e Inclusión a través do Fondo Social Europeo.

Mais información para medios de comunicación
Pepa Vázquez. Coordinadora das actividades

680 130 933

martes, 4 de noviembre de 2014

Grupo de Axuda Mutua (GAM). III Edición.

Crónica da primeira sesión: Luns 03/11/2014

6 personas, todos dibujan un rosal para saber como se encuentran, en el fondo todos se encuentran un poco solos, sus raices buscan más profundidad que no encuentran.



Todos opinan que cuando mas fuertes están es en verano, cuando sería la primavera. Para estar más fuertes hay personas que sus raíces están profundas, pero están en la superficie sus raíces y buscan agua que no hay. 

En el fondo se encuentran muy solos no tienen otras plantas a su alrededor, quieren estar solas buscan crecer pero pienso que tenemos mucho miedo a acercarnos a otras plantas.

¿Quién los cuida? Estos rosales secuidan solos se buscan la vida ellos mismos.

Conclusión de esta reflexión es la soledad.

Un punto negro en un gran punto blanco.

                                                                                                                            Angel Darrosa