Erase
una vez que por testarudos y contra pronóstico soñamos …..
Después
de planificar, debatir y acordar viene la acción, seguir trabajando
para ser capaces de dar un paso tras otro sin prisa, con algunas
pausas, con las incertidumbres del camino y la meta lejana...pero
quien mejor que nosotros sabe que todo parece sencillamente imposible
hasta que se hace.
Seguimos
siendo esa otra parte de la ciudadanía que se encuentra en esta
“sociedad organizada” pero cuya vida transcurre al margen por lo
que nuestras vidas tienen el “deber “ de ser una demanda tácita
al sistema, ese que en cumplimiento del principio de igualdad,
debería prestar la atención suficiente, interpretar y atender
situaciones.
La
Oficina de Deberes y Derechos Sociales de Pontevedra
ya tiene presencia. Nos juntamos en la Gradicela cada segundo y
cuarto jueves para formarnos e informar, para apoyarnos en la defensa
y conquista de los derechos sociales, no menos elementales y
necesarios que otros, y si es el caso denunciar y en eso estamos.
Nuestro
primer
objetivo visualizar las comisiones bancarias
desmedidas que se nos cobran como perceptores de rentas mínimas;
simplemente porque la Tesorería de la Xunta nos las ingresa como una
transferencia sin detallar debidamente el concepto. Lo que da lugar,
una vez más, a que la riqueza de unos pocos se genere y mantenga
por la pobreza de muchos ¿Por qué seguir aceptando vulneraciones
flagrantes al sistema con la resignación de de quien se enfrenta a
lo inevitable? Alzamos la voz y haciendo uso de nuestra ciudadanía
decidimos escribir trasladando nuestra queja al Valedor do pobo quien
por lógica debe ser el transmisor del pulso de la sociedad y oficiar
de nexo con la administración y los poderes públicos.
Creando
sinergías presentamos la oficina a la Concejalía de Benestar Social
del Ayuntamiento de Pontevedra, pronto tendremos un encuentro con las
profesionaes del mismo. Visitamos Oficina de Derechos Sociales de
Coia para conocer su experiencia y trasladarle nuestras
expectativas, en definitiva sumar esfuerzos para multiplicar.
Si
vivimos sin que nuestra presencia se note que nuestra ausencia se
sienta.
Dicen
que si se esperan las condiciones ideales nunca se darán por lo que
decidimos no esperar y seguir caminando hacia Emaús cumpliendo
nuestro plan de trabajo. En esta primera fase estamos elaborando
nuestro pensamiento colectivo, leyendo y resumiendo material. Ya
diseñamos el tríptico de la asociación y la actividad en concreto.
Creando redes y gestionando para conseguir financiación, almacén y
el textil estamos preparando la charla de presentación y dándonos a
conocer frente a la administración y posibles entidades cooperantes.
Leales a la idea de aprender desde el hacer preparamos nuestro viaje
a la comunidad de Traperos en Belzunce Navarra.
Recibimos
a Emaús Vigo e intercambiamos puntos de vista en relación a la
relación entre ambas asociaciones.
Para
cumplir con el funcionamiento normativo de la asociación renovamos
parcialmente la junta directiva. Tonño y Miguel serán el tesorero y
el secretario, confiamos en su buena gestión y agradecemos a Elvira
y Rafa su labor.
Nadie
puede volver atrás y hacer un nuevo comienzo, pero todos podemos
comenzar a partir de ahora y hacer un nuevo final.
Resumo actividades en Galego FEBREIRO 2014
Erase
unha vez que por testans e contra prognóstico soñamos.....
Despois
de planificar, debater e acordar vén a acción, seguir traballando
para ser capaces de dar un paso tras outro sen présa, con algunhas
pausas, coas incertezas do camiño e a meta lexana...pero quen mellor
ca nós sabe que todo parece sinxelamente imposible ata que se
fai.
Seguimos sendo esa outra parte da cidadanía que se
encontra nesta "sociedade organizada" pero cuxa vida
transcorre á marxe polo que as nosas vidas teñen o "deber "
de ser unha demanda tácita ao sistema, ese que en cumprimento do
principio de igualdade, debería prestar a atención suficiente,
interpretar e atender situacións.
A Oficina de Deberes e
Dereitos Sociais de Pontevedra xa ten presenza. Xuntámonos na
Gradicela cada segundo e cuarto xoves para formarnos e informar, para
apoiarnos na defensa e conquista dos dereitos sociais, non menos
elementais e necesarios que outros, e se é o caso denunciar e niso
estamos. O noso primeiro obxectivo visualizar as comisións
desmedidas que se nos cobran como perceptores de rendas mínimas;
simplemente porque a Tesouraría da Xunta nolas ingresa como unha
transferencia sen detallar debidamente o concepto. O que dá lugar,
unha vez máis, a que a riqueza duns poucos se xere e manteña pola
pobreza de moitos Por que seguir aceptando vulneracións flagrantes
ao sistema coa resignación de de quen se enfronta ao inevitable?
Alzamos a voz e facendo uso da nosa cidadanía decidimos escribir
trasladando a nosa queixa ao valedor do pobo quen por lóxica debe
ser o transmisor do pulso da sociedade e oficiar de nexo coa
administración e os poderes públicos.
Creando sinergías
presentamos a oficina á Concellería de Servicios Sociales e
visitamos a Oficina de Dereitos Sociais de Coia para coñecer a súa
experiencia e trasladarlle as nosas expectativas, en definitiva sumar
esforzos para multiplicar. Se vivimos sen que a nosa presenza se note
que a nosa ausencia se sinta.
Din
que se se esperan as condicións ideais nunca se darán polo que
decidimos non esperar e seguir camiñando cara a Emaús cumprindo o
noso plan de traballo. Nesta primeira fase estamos a elaborar o noso
pensamento colectivo, lendo e resumindo material. Xa deseñamos o
tríptico da asociación e a actividade en concreto. Creando redes e
xestionando para conseguir financiamento, almacén e o téxtil
estamos a preparar a charla de presentación e dámonos a coñecer
fronte á administración e posibles entidades cooperantes. Leais á
idea de aprender dende o facer preparamos a nosa viaxe á a
comunidade de Trapeiros en Belzunce Navarra.
Recibimos a Emaús
Vigo e intercambiamos puntos de vista en relación á relación entre
ambas as dúas asociacións.
Para cumprir co funcionamento
normativo da asociación renovamos parcialmente a xunta directiva.
Tonho e Miguel serán o tesoureiro e o secretario, confiamos na súa
boa xestión e agradecemos a Elvira e Rafa o seu labor.
Ninguén
pode volver atrás e facer un novo comezo, pero todos podemos comezar
a partir de agora e facer un novo final.