Erase
una vez que por testarudos y contra pronóstico soñamos …..
Después
de planificar, debatir y acordar viene la acción, seguir trabajando
para ser capaces de dar un paso tras otro sin prisa, con algunas
pausas, con las incertidumbres del camino y la meta lejana...pero
quien mejor que nosotros sabe que todo parece sencillamente imposible
hasta que se hace.
Seguimos
siendo esa otra parte de la ciudadanía que se encuentra en esta
“sociedad organizada” pero cuya vida transcurre al margen por lo
que nuestras vidas tienen el “deber “ de ser una demanda tácita
al sistema, ese que en cumplimiento del principio de igualdad,
debería prestar la atención suficiente, interpretar y atender
situaciones.
La
Oficina de Deberes y Derechos Sociales de Pontevedra
ya tiene presencia. Nos juntamos en la Gradicela cada segundo y
cuarto jueves para formarnos e informar, para apoyarnos en la defensa
y conquista de los derechos sociales, no menos elementales y
necesarios que otros, y si es el caso denunciar y en eso estamos.
Nuestro
primer
objetivo visualizar las comisiones bancarias
desmedidas que se nos cobran como perceptores de rentas mínimas;
simplemente porque la Tesorería de la Xunta nos las ingresa como una
transferencia sin detallar debidamente el concepto. Lo que da lugar,
una vez más, a que la riqueza de unos pocos se genere y mantenga
por la pobreza de muchos ¿Por qué seguir aceptando vulneraciones
flagrantes al sistema con la resignación de de quien se enfrenta a
lo inevitable? Alzamos la voz y haciendo uso de nuestra ciudadanía
decidimos escribir trasladando nuestra queja al Valedor do pobo quien
por lógica debe ser el transmisor del pulso de la sociedad y oficiar
de nexo con la administración y los poderes públicos.
Creando
sinergías presentamos la oficina a la Concejalía de Benestar Social
del Ayuntamiento de Pontevedra, pronto tendremos un encuentro con las
profesionaes del mismo. Visitamos Oficina de Derechos Sociales de
Coia para conocer su experiencia y trasladarle nuestras
expectativas, en definitiva sumar esfuerzos para multiplicar.
Si
vivimos sin que nuestra presencia se note que nuestra ausencia se
sienta.
Dicen
que si se esperan las condiciones ideales nunca se darán por lo que
decidimos no esperar y seguir caminando hacia Emaús cumpliendo
nuestro plan de trabajo. En esta primera fase estamos elaborando
nuestro pensamiento colectivo, leyendo y resumiendo material. Ya
diseñamos el tríptico de la asociación y la actividad en concreto.
Creando redes y gestionando para conseguir financiación, almacén y
el textil estamos preparando la charla de presentación y dándonos a
conocer frente a la administración y posibles entidades cooperantes.
Leales a la idea de aprender desde el hacer preparamos nuestro viaje
a la comunidad de Traperos en Belzunce Navarra.
Recibimos
a Emaús Vigo e intercambiamos puntos de vista en relación a la
relación entre ambas asociaciones.
Para
cumplir con el funcionamiento normativo de la asociación renovamos
parcialmente la junta directiva. Tonño y Miguel serán el tesorero y
el secretario, confiamos en su buena gestión y agradecemos a Elvira
y Rafa su labor.
Nadie
puede volver atrás y hacer un nuevo comienzo, pero todos podemos
comenzar a partir de ahora y hacer un nuevo final.
Erase
unha vez que por testans e contra prognóstico soñamos.....
Despois de planificar, debater e acordar vén a acción, seguir traballando para ser capaces de dar un paso tras outro sen présa, con algunhas pausas, coas incertezas do camiño e a meta lexana...pero quen mellor ca nós sabe que todo parece sinxelamente imposible ata que se fai.
Seguimos sendo esa outra parte da cidadanía que se encontra nesta "sociedade organizada" pero cuxa vida transcorre á marxe polo que as nosas vidas teñen o "deber " de ser unha demanda tácita ao sistema, ese que en cumprimento do principio de igualdade, debería prestar a atención suficiente, interpretar e atender situacións.
A Oficina de Deberes e Dereitos Sociais de Pontevedra xa ten presenza. Xuntámonos na Gradicela cada segundo e cuarto xoves para formarnos e informar, para apoiarnos na defensa e conquista dos dereitos sociais, non menos elementais e necesarios que outros, e se é o caso denunciar e niso estamos. O noso primeiro obxectivo visualizar as comisións desmedidas que se nos cobran como perceptores de rendas mínimas; simplemente porque a Tesouraría da Xunta nolas ingresa como unha transferencia sen detallar debidamente o concepto. O que dá lugar, unha vez máis, a que a riqueza duns poucos se xere e manteña pola pobreza de moitos Por que seguir aceptando vulneracións flagrantes ao sistema coa resignación de de quen se enfronta ao inevitable? Alzamos a voz e facendo uso da nosa cidadanía decidimos escribir trasladando a nosa queixa ao valedor do pobo quen por lóxica debe ser o transmisor do pulso da sociedade e oficiar de nexo coa administración e os poderes públicos.
Creando sinergías presentamos a oficina á Concellería de Servicios Sociales e visitamos a Oficina de Dereitos Sociais de Coia para coñecer a súa experiencia e trasladarlle as nosas expectativas, en definitiva sumar esforzos para multiplicar. Se vivimos sen que a nosa presenza se note que a nosa ausencia se sinta.
Despois de planificar, debater e acordar vén a acción, seguir traballando para ser capaces de dar un paso tras outro sen présa, con algunhas pausas, coas incertezas do camiño e a meta lexana...pero quen mellor ca nós sabe que todo parece sinxelamente imposible ata que se fai.
Seguimos sendo esa outra parte da cidadanía que se encontra nesta "sociedade organizada" pero cuxa vida transcorre á marxe polo que as nosas vidas teñen o "deber " de ser unha demanda tácita ao sistema, ese que en cumprimento do principio de igualdade, debería prestar a atención suficiente, interpretar e atender situacións.
A Oficina de Deberes e Dereitos Sociais de Pontevedra xa ten presenza. Xuntámonos na Gradicela cada segundo e cuarto xoves para formarnos e informar, para apoiarnos na defensa e conquista dos dereitos sociais, non menos elementais e necesarios que outros, e se é o caso denunciar e niso estamos. O noso primeiro obxectivo visualizar as comisións desmedidas que se nos cobran como perceptores de rendas mínimas; simplemente porque a Tesouraría da Xunta nolas ingresa como unha transferencia sen detallar debidamente o concepto. O que dá lugar, unha vez máis, a que a riqueza duns poucos se xere e manteña pola pobreza de moitos Por que seguir aceptando vulneracións flagrantes ao sistema coa resignación de de quen se enfronta ao inevitable? Alzamos a voz e facendo uso da nosa cidadanía decidimos escribir trasladando a nosa queixa ao valedor do pobo quen por lóxica debe ser o transmisor do pulso da sociedade e oficiar de nexo coa administración e os poderes públicos.
Creando sinergías presentamos a oficina á Concellería de Servicios Sociales e visitamos a Oficina de Dereitos Sociais de Coia para coñecer a súa experiencia e trasladarlle as nosas expectativas, en definitiva sumar esforzos para multiplicar. Se vivimos sen que a nosa presenza se note que a nosa ausencia se sinta.
Din
que se se esperan as condicións ideais nunca se darán polo que
decidimos non esperar e seguir camiñando cara a Emaús cumprindo o
noso plan de traballo. Nesta primeira fase estamos a elaborar o noso
pensamento colectivo, lendo e resumindo material. Xa deseñamos o
tríptico da asociación e a actividade en concreto. Creando redes e
xestionando para conseguir financiamento, almacén e o téxtil
estamos a preparar a charla de presentación e dámonos a coñecer
fronte á administración e posibles entidades cooperantes. Leais á
idea de aprender dende o facer preparamos a nosa viaxe á a
comunidade de Trapeiros en Belzunce Navarra.
Recibimos a Emaús Vigo e intercambiamos puntos de vista en relación á relación entre ambas as dúas asociacións.
Para cumprir co funcionamento normativo da asociación renovamos parcialmente a xunta directiva. Tonho e Miguel serán o tesoureiro e o secretario, confiamos na súa boa xestión e agradecemos a Elvira e Rafa o seu labor.
Ninguén pode volver atrás e facer un novo comezo, pero todos podemos comezar a partir de agora e facer un novo final.
Recibimos a Emaús Vigo e intercambiamos puntos de vista en relación á relación entre ambas as dúas asociacións.
Para cumprir co funcionamento normativo da asociación renovamos parcialmente a xunta directiva. Tonho e Miguel serán o tesoureiro e o secretario, confiamos na súa boa xestión e agradecemos a Elvira e Rafa o seu labor.
Ninguén pode volver atrás e facer un novo comezo, pero todos podemos comezar a partir de agora e facer un novo final.
Noraboa a tod@s polo traballo e por pouco a pouco irse convertindo nun pilar na defensa da dignidade. Traballando en base a dereitos sociais e dende o comezo buscando traballar en rede, un exemplo a imitar en moitas ONG.
ResponderEliminarMoito ánimo para seguir, así da gusto ser socio
Xose Cuns
O das comisións bancarias por recibir a RISGA é un escándalo, por moi "residual" ou "insignificante" que resultase ese cobro. Cómpre que saian á luz o nome das entidades con semellantes prácticas. Será a banca ética unha posible alternativa? Podedes iniciar un contacto cos de FIARE e formular este tipo de cuestión. É outra maneira de facer rede.
ResponderEliminarDaniel López
Igualmente insitir, e traballar, moito ánimo
ResponderEliminarColectivo Encontro
Bo equipo, boa xente. Hai mimbres pra un bo cesto. Con traballo ilusión e ganas, non temos medo a nada.
ResponderEliminar